Koty domowe i dzikie koty

Data wpisu: 2009-09-01 Koty żyją na całym świecie i we wszystkich strefach klimatycznych (zarówno w lasach tropikalnych, górach, na sawannie czy półpustyni), oprócz tych podbiegunowych. Koty, o których mowa to koty dzikie (lew, puma, tygrys, pantera-lampart, żbik, ryś, serwal, gepard, jaguar, karakal, manul, ocelot, irbis, kot tybetański, czarnostopy i andyjski), które w ogólnym zarysie przypominają bardzo koty domowe. Różnią się jednak od nich, choć w niewielkim stopniu. Na koty, których nie udało się udomowić polowano i aktualnie prawie wszystkie dziko żyjące koty są pod ochroną, a wiele z nich jest na granicy wymarcia, natomiast niektóre jak np. tygrys szablozębny (ostatni osobnik żył 12000 lat temu) wyginęły na zawsze. Jedyny z kotowatych, którego udało się udomowić to kot domowy oraz gepard, którego wykorzystywano w łowiectwie.



Najstarszym znanym przodkiem kotowatych w ogóle jest Amicis, który żył w Ameryce Północnej ok. 40 mln lat temu, w eocenie. Był małym, mięsożernym zwierzęciem o krótkich nogach i długim ogonie, żyjącym na drzewach. 30 mln lat temu, w oligocenie miał już kły.

Kot domowy ( symbol HK wg klasyfikacji FIF – rasa nieznana) zwany także Felis silvestris catus, Felis catus, Felis domesticus to udomowiony przez człowieka gatunek ssaka drapieżnego z rodziny kotowatych. Koty domowe pochodzą prawdopodobnie od kota nubijskiego, a w Europie ze skrzyżowania nubijskiego ze żbikiem. Przyjmuje się, że kota udomowiono ok. 4000-3700 roku p.n.e. w Nubii. Są też niezbite dowody na to, że uczyniono to już wcześniej – ok. 7500 roku p.n.e. na Cyprze, gdzie znaleziono grób kota. W 2000 roku p.n.e. koty domowe były już bardzo rozpowszechnione w Egipcie. Zadaniem kota była przede wszystkim likwidacja gryzoni – myszy i szczurów, które niszczyły zapasy pożywienia. Poza tym, hodowano je dla futer, do eksperymentów i na mięso (w Chinach i Boliwii). Jak wiadomo, w starożytnym Egipcie koty były przedmiotem kultu związanego z boginią miłości i płodności Bastet, którą przedstawiano jako kota lub też kobietę z głową kota. Była czczona głównie w Bubastis, gdzie znaleziono cmentarzysko kotów – kocie zwłoki poddano mumifikacji. Za zabicie kota groziły surowe kary. Z kolei w czasach średniowiecznych koty domowe tępiono, utożsamiając je z diabłem i czarownicami, wraz z którymi palono je na stosach. Doprowadziło to do znacznego spadku kociej populacji w miastach i co za tym idzie do wzrostu liczby szczurów powodujących różne zarazy i epidemie. Koty szybko rozprzestrzeniły się na całym świecie i obecnie hoduje się wiele ich ras. Mamy koty rasowe – FIF dzieli je na cztery kategorie oraz koty żyjące samodzielnie w miastach, tzw. dachowce.



Koty domowe żyją na wolności ok. 8 lat, a w warunkach domowych 15-20 lat. Największym kotem domowym jest maine coon – zwłaszcza reproduktory osiągają wielkie rozmiary. Wśród dachowców zdarzają się też ogromne okazy. Koty są uznawane za samotników, a tak naprawdę są bardzo towarzyskie. Podobnie jak dzikie koty nie mają jednak rozwiniętego instynktu stadnego, a zatem same dbają o swoje potrzeby. Koty poprzez tysiąclecia przyzwyczaiły się do ludzi i traktują swoich opiekunów jak matkę zastępczą, co przedłuża okres ich dzieciństwa.Kot jest bardzo pamiętliwy, jeśli stanie mu się krzywda może odpłacić – bywa złośliwy. Ogólnie jednak dobrze traktowany wykazuje ogromną sympatię do właściciela i przymila się. Można go nawet nauczyć prostych sztuczek. Gdy skarcimy kota, nie zaatakuje nas, ale obrazi się. Po jakimś czasie wróci do nas jak gdyby nigdy nic.

O kotach można by pisać w nieskończoność, a i tak nie wyczerpałoby się tematu, zatem teraz przytoczę kilka kocich ciekawostek.
W Japonii koty są bardzo popularne, zwłaszcza kot japoński bobtail – bezogonowy, uważa się, że przynoszą szczęście i powodzenie w interesach. Symbol kota można tam zatem spotkać wszędzie. Z kolei w kuchni kantońskiej i aborygeńskiej wykorzystuje się mięso kotów.
17 lutego obchodzony jest Światowy Dzień Kota.
Koty wykorzystuje się w felinoterapii – terapii polegającej na kontakcie człowieka z kotem. Dotyczy zwłaszcza osób starszych oraz niepełnosprawnych fizycznie i psychicznie, gdyż obcowanie z kotem ma pozytywny wpływ na psychikę – poprawia nastrój i obniża stany lękowe.
Koty uwielbiają kocimiętkę – ok. 2/3 jest podatnych na jej działanie, ponieważ zawiera terpeny – kocie feromony. W zetknięciu z ta rośliną kot zaczyna się tarzać, gryźć, lizać, mruczeć i miauczeć.

Ciekawe kocie postacie to – te prawdziwe: F.D.C. Williard – syjamski kot, który został współautorem pracy naukowej z dziedziny fizyki niskich temperatur, Wilberforce – kot myszołap przy Downing St. w Londynie – jego następcą był kot Humphrey, Socks – kot prezydenta B. Clintona, Oskar – kot mieszkający w hospicjum dla osób terminalnie chorych, który miał zdolność rozpoznawania bliskiej śmierci chorych, Muezza – kot proroka Mahometa, który uratował mu życie wylizując rany zadane przez groźne psy, Fred – kot agent nowojorskiej policji, dwukrotnie odznaczony, Chico – kot papieża Benedykta XVI, CC – pierwsza sklonowana kotka, Oskar – maskotka okrętowa – kot wyłowiony podczas wojny przebywający na okręcie Bismarck oraz te wymyślone: Hello Kitty, kot Mruczysław – bohater powieści „Kota Mruczysława poglądy na życie”, kot Schrodingera – eksperyment myślowy w mechanice kwantowej oraz akustyczny kotek – kryptonim projektu prowadzonego przez Centralną Agencję Wywiadowcza USA mającego na celu zbadanie przydatności kota jako narzędzia do podsłuchu.

Komentarze do wpisu Koty domowe i dzikie koty

dodany: 2012-02-12     przez: Bartosz www.koty.org.pl/pupile/mruczek40.htm dodany: 2010-09-04     przez: Garfi www.koty.org.pl/pupile/garfi.htm dodany: 2010-04-04     przez: zyta